افسردگی
افسردگی در طی قرون و اعصار به نامهای متفاوت نام برده شده است.در كتب قدیم طب قدیمی ایران این بیماری به نام مالیخولیا نام برده شده است. داستانهای زیادی به این نام نوشته شده است.
لغت مالیخولیا نام هنوز هم هر گروه معینی از افسردگی ها نسبت داده می شود. بشر اولیه آن را به نفرین خدایان یا لعن شیطان نسبت می داده است.[1]
توصیف هایی از آنچه ما امروزه از اختلالات خلقی می خوانیم در بسیاری از مدارك طبی قدیم وجود دارد. داستان (عصر عقیق) شاه سانول و داستان خودكشی آژاكس در هومر ، هر دو یك سفر افسردگی را توصیف كرده اند.
حدود 45 سال قبل از میلاد بقراط اصطلاح مانی و ملانكولی را برای توصیف اختلالات روانی بكار برده در حدود صد سال قبل از میلاد كورنیلوس سلسوس در كتاب (Demedi cina) افسردگی را ناشی از صفرای سیاه معرفی نمود این اصطلاح را پزشكان از جمله ارسطو نیز بكار برده است.
در قرون وسطی طبابت در ممالك اسلامی رونق داشت و رازی و ابن سینا و پزشك یهودی میمونر، ملانكولی را بیماری روانی توصیف نمود آن را ملانكوكسیس نامید در سال 1854 خالد حالتی را توصیف نمود و آن را جنون ادواری نامید چنین بیمارانی حالات خلقی مانی و افسردگی تجربه می كنند. تقریباً در همان زمان یك روان پزشك فرانسوی دیگر به نام بیلارگر جنون دو شكلی شرح داده كه در آن بیمار دچار افسردگی عمیق می شود كه به حالت بعت افتاده و جان فرد از آن بهبود می یابد. در سال 1881 كارل كه بنام روان پزشك آلمانی با استفاده از اصطلاح مایكلوتایمی مانی و افسردگی را مراحل مختلف یك بیماری توصیف نموده ، اصیل كراپلین در سال 1896 بر اساس معلومات روان پزشكان فرانسوی و آلمانی مفهوم بیماری مانیك پرسیو را شرح داد كه شامل اكثر ملاکهای تشخیصی است كه امروزه روان پزشكان برای تشخیص این بیماری از آنها استفاده می كنند. كاپلون و همكارانش در كتاب جامع روان پزشكی 1988 اظهار می دارند بعد از جنگ جهانی دوم كه عصر اضطراب خوانده می شود اكنون عصر جدیدی از ملانكولیا مطرح است.
تعریف افسردگی
نورزی افسردگی نورزی است كه طی آن شخص نسبت به بعضی موقعیتهای ناراحت كننده واكنش به صورت غم و اندوهگینی بیش از آنچه كه معمول است نشان می دهد و اغلب در بازگشت به حالت طبیعی پس از یك دوره از جان قصوری می ورزد. افسردگی را شاید بتوان حالتی توصیف كرد كه با تغییر اساسی اولیه در خلق شروع شده و با مداومت احساس غم و اندوه به درجات مختلف مشخص می گردد.
افسردگی محدود در زمان و مكان خاص نیست بلكه واكنشی است در مقابل استرس، حالتی است كه در پی زمان و برای هر كس ممكن است روی دهد به جرات می توان گفت كه نیمی از افراد بالغ در دوره ای از عمر خود دچار این حالت بوده و متاسفانه اكثریت این گروه از افسردگی خود آگاه نبوده اند. افسردگی جنگی است درونی جنگی كه شخص علی رغم شدت و كشمكش آن محكوم است كه به تنهایی و در انزوا با آن بجنگد.
نشانه های افسردگی
1- نشانه های كسالت روحی
الف: عزلت جویی و كناره گیری: اغلب بیماران افسرده نسبت به انجام فعالیتهایی كه زمانی از آن لذت می بردند بی علاقه می شوند و احتمال از میزان مشاركتها و فعالیتهای اجتماعی خود می كاهند.
ب) منفی گیری: در شرایط افسردگی گاه اشخاص كه در برخورد با نقطه نظرهای مختلف شكیبایی به خرج می دهند عیب جو می شوند انسان افسرده با سماجت در مخالفت با پیشنهادات و دستورات و یا راهنماییهای دیگران مقاومت می كند.
ج) اندوه: شخص افسرده ممكن است بخش مهمی از زندگی خود را در اندوه به سر برد یا مدام گریه كند.
2- نشانه های طرز تلقی فرو افتاده
الف) خود ضعیف بینی و احساس گناه: فرد افسرده گاه در مقام تحقیر خویش بر می آید جملاتی از قبیل "من شكست خورده هستم" چطور می توانی مرا تحمل كنی در قالبهای گوناگون از افسرده ها شنیده می شود. اشخاص افسرده،گاه گناه انجام كاری را كه به آنها بی ارتباط است به گردن می گیرند.
ب) ابراز درماندگی: شخص افسرده مصراً به امور بدبین می شود گاه از خودكشی حرف می زند و حتی به این كار اقدام می كند.
3- نشانه های كاهش احساس حیاتی
الف) بی توجهی به خود و یا وظایف خود: انسان افسرده بعضاً نسبت به سر و وضع خود بی تفاوت می شود و یا از انجام تكالیف آموزشی شغلی و یا كارهای خانه سر باز می زند.
ب) بی حالی: ممكن است فرد افسرده از خستگی یا فقدان انگیزه شكایت كند برای او بخصوص شروع كارهای تازه ، دشوار است شدت این بی حالی و بی علاقگی در صبح ها بیشتر است.
ج) كاهش تمركز: در شرایط افسردگی تمركز كردن در رسیدگی به یك امر خاص دشوار است بسیاری از افسرده ها كتابها را با تمام كنار می گذارند مرتب كتاب جدیدی انتخاب می كنند اما چند بخش را نخوانده كتاب را رها می كند تا سراغ كتاب بعدی بروند نوشتن و نگارش هم برای افسرده‌ها دشوار است.
د) تردید: تصمیم گیری برای افسرده ها دشوار است گاه شخص افسرده تصمیم گیری را به دیگران محول می كند.
4- سایر نشانه ها :
الف) تغییر در وزن و اشتها كه كم اشتهایی و همراه آن كاهش وزن از نشانه های متفاوت افسردگی است اما در برخی از انواع افسردگی و بویژه در افسردگی های فصلی اشتها و وزن افزایش می‌یابد.
ب) تغییر كیفیت خواب: اغلب افسرده ها از خواب راحت محرومند، بیدار شدنهای پی در پی بخصوص از ساعت 2 تا 6 صبح از جمله مواردی است كه می توان به آن اشاره كرد در مواردی نیز خواب سنگین و بیدار شدن از آن دشوار می شود.
ج) تغییر میل جنسی : بطور كلی میل و عملكرد جنسی در اشخاص افسرده كمتر است. اگر دقیق تر بشویم تغییرات دیگری نیز در جسم و روان افراد افسرده پیدا می كنیم. افسرده ها اغلب در طول مدت روز تغییر روحیه می دهند معمولا شدت افسردگی در صبح بیشتر است.
هرچه از روز می گذرد از شدت افسردگی ها كاسته می شود در مواقعی نیز بیمار افسرده با حمله اضطراب روبرو می شود در این موقع نشانه های حمله اضطراب از قبیل تنگی نفس عرق كردن یا لرزش اندامها در بیمار بروز می كند.
[1] - Depression
